هشت حقیقتی که باید یادتان باشد و با آنها زندگی کنید





1.شما اولین الگوی فرزندتان هستید و طبیعتا دقیقا به شما نگاه می‌کند و پیگیر شماست، از شما تقلید می‌کند و پا جای پای شما می‌گذارد و این یعنی …
شما نمی‌توانید از او انتظار داشته باشید جوری رفتار کند که شما نمی‌کنید. اگر دوست دارید عادتش را تغییر دهد( مثلا کمتر پای کامپیوتر بنشیند، بیشتر صبور باشد، بیشتر احساس مسئولیت کند و منظم‌تر باشد)، اول مطمئن شوید که خودتان هم همین رفتارها را دارید.

2.به‌ندرت پیش می آید که “حرف زدن” با فرزندتان، موجب تغییرات پایدار در او شود. صحبت کردن می‌تواند شروع خوبی باشد اما به تنهایی روی تصمیمات فرزند تاثیری ندارد. نظارت، قوانین و پیامدهایش می‌توانند تاثیرگزار باشند.

3.قوانین محکمی وضع کنید و هرگاه فرزندتان از این قوانین پیروی نکرد، تبعاتش را به‌کار ببرید- بی‌رحم یا بی‌انصاف نباشید. وضع قوانین از شما معلمی موثر ساخته و به فرزندتان کمک می‌کند درس‌های مهمی ازچگونگی دنیای پیرامونش بگیرد.

4.جدول و نمودار، بهترین دوست شماست. از جدول و نمودار برای توضیح و درک قوانین، کارهای روزمره که باید انجام شوند، توقعات و تبعات نادیده گرفتن این قوانین استفاده نمایید از او بخواهید کارهایی را که هرروزه، به‌خوبی انجام داده، علامت زده و یا ستاره طلایی بدهد. شما هم هر روز جدول را مرور کنید.

5.اگر چیزی از قلم افتاد، به او گوشزد کنید. فایده‌اش چیست؟ این عادت روزانه، فرزندتان را تشویق به خوداتکایی واحساس مسئولیت شخصی می‌کند. من خانه‌های پرهرج ومرج و آشفته‌ای را دیده‌ام که با انتخاب این سیستم سازماندهی، تبدیل به خانه‌هایی آرام و امن شده‌اند و از هم پاشیدگی‌شان جلوگیری شده. شما هم امتحان کنید.

6.یادتان باشد که بچه‌ها بی‌ادب و پرخاشگر، ستیزه‌جو، خودخواه و حریص به دنیا نیامده‌اند. این‌ها “رفتارهای فراگرفته شده” هستند، یعنی می‌شود این آموخته‌های اشتباه را از آنان پس گرفت.

7.یادتان باشد هرگز برای تغییرات مثبت، مجهز کردن فرزندتان با ابزار بیشتر و مهارت‌های بیشتری از زندگی و درس گرفتن دیر نیست. اگر به تلاش‌تان پایبند باشید، مثلا تبعات قوانین را همیشه اعمال نمایید، از دیدن بهبود سریع رفتارهای فرزندتان شگفت زده خواهید شد.

8.همیشه با الگو شدن برای تغییرات مثبت رفتاری، ارزش‌ها و رویکردها و چیزهایی که دوست دارید در او ببینید، مشوق فرزندتان باشید. بله، این “تکرار” اولین حقیقتی است که درابتدا گفتم اما آن‌قدر مهم است که ارزش تکرار را دارد. کسی باشید که فرزندتان بتواند به او اعتماد کند، احترام بگذارد و تحسینش کند.